De Foundation HMSM bood uitkomst en startte in juli een fundraising campagne. Met succes: in september is Jean Maroun Bou Malhab (19) begonnen aan zijn tweede jaar aan de Hotelschool Maastricht. Een bedrag van €25.000 - voldoende voor het afronden van zijn gehele vierjarige studie - werd bijeengebracht door circa 150 oud-studenten, medewerkers en andere leden van de hotelschool-community.
Studivisum; beperkt betaald werken
Bubbles is opgelucht, zo laat hij weten. ‘Ik heb een passie voor gastvrijheid en wilde niets liever dan mijn studie afronden. Vanwege de politieke en economische situatie in Libanon kunnen mijn ouders mij financieel niet meer steunen en mijn studievisum laat maar beperkt toe dat ik in Nederland betaald werk verricht.’
‘Behalve een korting op mijn collegegeld heb ik geen recht op studiefinanciering of een lening. Ik ben de donateurs van de Hotelschool dan ook dankbaar voor deze kans en zit nu iedere dag dubbel gemotiveerd in de collegebank.’
Directeur Ad Smits is al net zo trots op het resultaat: ‘Het is hartverwarmend om te zien dat direct na de eerste oproep de donaties binnenkwamen. Uit alle hoeken van de wereld! Dit illustreert de betrokkenheid van de hotelschool-community, die grotendeels uit alumni bestaat. Blijkbaar gunnen onze oud-studenten ook Jean Maroun zijn Funda. Wij zijn hen dankbaar voor hun steun en trots dat dit in zo’n korte tijd gerealiseerd is.’
Studenten in nood
De Foundation HMSM werd opgericht in 2020. ‘Hotelschool-alumni hebben warme herinneringen aan hun hotelschooltijd en zijn na hun afstuderen nog altijd verbonden met het instituut.
Velen geven gastcolleges of faciliteren stage- en afstudeerplekken. ‘We ontvingen ook regelmatig ideeën en suggesties voor financiële ondersteuning. Met het oprichten van de foundation voor de Hotel Management School Maastricht geven wij gehoor aan deze wens’, zegt schooldirecteur Smits.
‘Voor ons is dit community-gevoel de motivatie om door te gaan met de foundation om ook andere jonge talenten de mogelijkheid te geven bij ons te studeren. Jean Maroun is de eerste student die onze steun krijgt, maar zeker niet de laatste die het nodig heeft.’
