Michael Hemmer heeft de verbouwing van strandpaviljoen Zeezicht vastgelegd op zijn telefoon. Hij laat zien wat erbij komt kijken als je 160 houten palen in de zandgrond moet krijgen. Een harde waterstraal die het zand opzij blaast, ruimte makend om de hardhouten paal steeds iets verder de grond in te drukken om zo een stevige fundering te creëren die nodig is om een strandtent als deze het jaarrond te kunnen dragen.
Voor Hemmer (36) en partner Cynthia Lustig (35) was het zowel een afsluiting als een nieuw begin. Dik 3 jaar na de overname van strandpaviljoen Zeezicht lijken nu echt alle seinen op groen te staan om te kunnen ondernemen.
Start was buitenkans
Na een verbouwing van 3 maanden staat strandpaviljoen Zeezicht er inderdaad weer prachtig bij. Over de strandgang waaraan de zaak ligt, lopen vele tientallen strandliefhebbers op en af. Aan de achterkant worden nog wat spreekwoordelijke punten op de i gezet, maar binnen is het rond lunchtijd goed gevuld.
Aan één van de tafeltjes doet het ondernemersduo uit de doeken dat dit beeld lange tijd ver weg leek, nadat ze het besluit namen voor zichzelf te beginnen.
Hemmer: ‘We hebben allebei wel een verleden op het strand. We zijn beide bedrijfsleider geweest op het strand van Castricum. Een paar jaar geleden ben ik gaan werken voor de Texelse Bierbrouwerij, in de sales. Tijdens deze functie bleef ik in contact met de eigenaar. Op een gegeven moment vroeg hij of ik geïnteresseerd was om de zaak over te nemen? Dat waren we wel. Paviljoens gaan vaak over van generatie op generatie en daar kom je moeilijk tussen. Dus dit was een buitenkans. We zijn in gesprek gegaan en in december 2019 hebben we het koopcontract ondertekend en onze banen opgezegd.
3 weken waren we bezig en toen kwam corona. Kon de hele tent weer op slot.’
Partner Lustig vult aan: ‘We hadden één geluk, de periode na de eerste lockdown, toen de horeca weer open mocht, was het volop zomer. Dat waren een paar mooie maanden.’
Spannend en dynamisch
Als de tweede lockdown een feit is, zien ze dat veel horecacollega’s het onvermijdelijke moeten doen, personeel ontslaan. De vooruitzichten zijn niet best, de bijbehorende onzekerheid te groot. ‘Wij hebben dat bewust niet gedaan’, zegt Lustig. ‘Sterker nog, we zijn vacature-advertenties gaan plaatsen en trokken zo een paar heel goede mensen aan. Wij wilden deze mensen perspectief bieden, iets wat de regering naar de ondernemers toe niet deed. Dat was een risico, maar het zorgde er wel voor dat we voldoende personeel hadden toen we weer open mochten. Meer dan genoeg zelfs.’ Toch was af en toe de onzekerheid groot. ‘Natuurlijk zijn er momenten geweest dat ik huilend op de bank zat. Je weet dat je risico’s loopt met een eigen zaak. En tegen veel risico’s kun je je ook verzekeren, maar van een pandemie had natuurlijk niemand ooit gehoord.’
En natuurlijk voelden ze zich verantwoordelijk voor ‘hun’ team. ‘Ons vaste team bestaat uit 24 mensen. En daarnaast beschikken we over een grote poule van oproepkrachten. Want dat is voor een paviljoen het belangrijkste, de flexibele schil. Naast je vaste team moet je altijd voldoende mensen achter de hand hebben die je kunt oproepen met mooi weer. Vorig jaar hadden we in totaal 105 mensen op de loonlijst staan.’’
Geen lange dagen meer
Door corona is wel het nodige veranderd op personeelsgebied, constateert Hemmer. De lange dagen die het werken in de horeca altijd kenmerkten, zijn voor veel personeelsleden niet meer de norm. ‘Nee, 32 uur per week is het nieuwe fulltime’, zegt hij. ‘Hier tenminste. Verdeeld over 4 werkdagen. Mensen vinden vrije tijd steeds belangrijker. Plus hoe je in algemene zin met ze omgaat. Dus zijn ze gevoelig voor complimenten en is het van belang om een teamgevoel te creëren. Iedereen is even belangrijk. Verder heeft iedereen een vaste weekenddag vrij.’
Hemmer: ‘Op het strand is geen dag hetzelfde. We beginnen de dag bijna altijd met naar buiten kijken en het checken van de weer-apps. Ik heb er drie op mijn telefoon staan. Toch proberen we onze roosters 3 weken van tevoren te maken. Zodat we in ieder geval een basisbezetting hebben staan. En dan blijft het per dag gewoon schakelen.’
‘Gelukkig hebben we daarvoor ook een app, waar mensen zelf hun beschikbaarheid op kunnen aangeven. Zo kunnen we snel schakelen, mochten we extra mensen nodig hebben. En we zijn bezig om er een loyaliteitsprogramma aan te koppelen dat medewerkers ook beloond kunnen worden.Bijvoorbeeld als er een flexibele dienst online komt en medewerkers daarop reageren of een dienst overnemen van een collega. Hiermee verdienen ze punten, als extra motivatie. Met deze punten kunnen ze sparen voor leuke extra’s als een festivalticket of een laptop. Maar natuurlijk peer je ook weleens volledig mis in de planning in verband met het weer. En dan? Een tandje erbij voor iedereen. Ondernemen op het strand is spannend en dynamisch. Dat maakt het juist zo leuk.’
Jonger publiek
Terwijl de coronatijd veel onzekerheid met zich meebrengt, weten ze ook dat de laatste verbouwing die Zeezicht onderging alweer dateert uit 2011. Een nieuw paviljoen is eigenlijk de enige optie om in alle opzichten bij de tijd te blijven. Anders dan de meeste zaken van collega’s achter de duinen vraagt ondernemen op het strand veel van pand, meubilair en apparatuur. Zon of regen, windstil of storm. De elementen spelen altijd de hoofdrol.
‘In 2020 hadden we al te horen gekregen dat we onze zaak moesten verplaatsen. We hadden twee keuzes: of 2 meter omhoog of 6 meter naar voren. We kozen voor het laatste maar konden dat toen niet betalen. Door corona kregen we uitstel, maar het moest uiteindelijk wel gebeuren.’
Dus werden in maart in totaal 160 hardhouten palen, ieder 8 meter lang, de grond in gedreven. Er bovenop kwam een nagenoeg compleet nieuw strandpaviljoen.
‘Strandpaviljoen Zeezicht is volledig opnieuw ingericht. En het dak anderhalve meter hoger gemaakt. Alleen de vloer hebben we zo gelaten. Aan het concept is een stukje verjonging toegevoegd. Zo staan er nu meer cocktails op de kaart, een flink aantal speciaalbieren van de tap - ook uit de omgeving, zoals de abdijbieren uit Egmond - en de kaart is opgefrist. Het heeft duidelijk effect. Meer jongere gasten, maar ook gasten die hier altijd al kwamen, voelen zich nog steeds thuis. Dat is mooi natuurlijk’, zegt Hemmer.
Minder bekend
Anders dan bekende badplaatsen als Zandvoort, Bloemendaal of Scheveningen staat Castricum een stukje lager in de lijst van bekende bestemmingen voor een dag strandvertier. Het aantal paviljoens dat er is te vinden, is dan ook beduidend lager, vier. In het hoogseizoen aangevuld met een vijfde collega.
‘Die zaak spoelde vorig jaar helemaal weg tijdens noodweer. Hebben we met alle collega’s van het strand nog meegeholpen. Wij staan iets hoger op het strand dus lopen wat minder kans op overstroming, maar je merkt sowieso dat de stroming de laatste jaren is veranderd. Het blijft een risico.’
Toch is de drukke Randstad maar op een steenworp afstand. Niet eens zo heel ver boven de zee winnen de van Schiphol opgestegen vliegtuigen nog steeds aan hoogte. ‘De camping van Bakkum is ook dicht in de buurt. Daar hebben veel mensen uit de omgeving van Amsterdam een huisje of stacaravan, maar er slapen ook veel toeristen’, duidt Lustig de herkomst van een belangrijk deel van de gasten. Maar verder is Castricum aan zee niet zo heel erg bekend en heeft ook niet de massaliteit van die andere plaatsen.’
Behalve het compleet vernieuwde interieur beschikt strandpaviljoen Zeezicht over een apart gedeelte met eigen bar en privé-terras. Het is af te huren voor evenementen. Dat kunnen vergaderingen zijn, bedrijfsfeesten, verjaardagen of bruiloften. Op deze inspirerende plek aan zee kunnen gasten genieten van een heerlijke lunch, barbecue of walking dinner en dit alles met uitzicht op zee.’
Gezamenlijk inkopen
Ze gaven het al eerder aan. Dat ze de pandemie zijn doorgekomen, had ook te maken met hun compagnons op de achtergrond. Zeezicht is onderdeel van de SEB Horecagroep. Deze SEB Horecagroep omvat ook de bedrijven Gasterij Nieuw Westert in Egmond Binnen, Nautilus aan Zee in Egmond aan Zee en Grand Café Van Ruysdael in Heemskerk.
‘Het voordeel is dat we onderling kennis kunnen delen en dat we advies kunnen geven als dat nodig is. Iedere 2 weken is er overleg met alle vennoten. We kopen gezamenlijk in, wat natuurlijk schaalvoordeel met zich meebrengt en we sparren met elkaar. Dat was ook in coronatijd heel waardevol. Het verdriet en de boosheid kun je dan toch even kwijt.’
Lustig vult aan: ‘Ook is er een gezamenlijke hr-manager in dienst en dat geldt ook voor een marketingmanager, facilitair-manager en er is iemand voor de administratie. Een ander belangrijk voordeel is dat je mensen beter kunt vasthouden omdat je ze meer perspectief kunt bieden. Springt er bij ons iemand uit, dan kan die misschien wel in een hogere functie terecht bij één van de andere bedrijven als daar een vacature is.’
En hoewel ieder bedrijf een eigen menukaart voert, is inmiddels ook gesproken over het inrichten van een gezamenlijke voorbereidingskeuken. ‘Hier zouden we de basisproducten kunnen maken die overal op de kaart staan. Bijvoorbeeld de soepen en sauzen. Dat geeft de koks in de keuken meer ruimte om hun eigen creativiteit los te laten. Hopelijk is het aankomende winter gerealiseerd.’
Toekomst strandpaviljoen Zeezicht
Nu ze weer een paar weken op volle kracht draaien en uitkijken naar een mooie zomer geven ze aan dat het bedrijf voor 95 procent ‘af’ is. ‘Kinderziektes zijn er niet’, geeft Hemmer aan. ‘Wel zijn er nog een paar stappen die we willen zetten. Met name op het gebied van duurzaamheid. We zouden graag van het gas af willen in de keuken en overstappen op elektra, maar dat is nog niet mogelijk helaas.’
Als ze op verzoek van de fotograaf richting het terras lopen voor een paar buitenfoto’s wijzen ze op de gevel. Daar ontbreekt de naam 'strandpaviljoen Zeezicht' nog, maar dat wordt binnenkort goedgemaakt. De zon begint weer te schijnen en ondanks de koude wind durven de eerste strandgasten het al aan om op het terras plaats te nemen.
