‘De eerste dagen waren redelijk vermoeiend’, vertelt Van Ede. ‘Los van het wennen aan een nieuwe zaak met een onbekende keuken waren er, zoals altijd, nog wat laatste verbouwings- en personeelszaken. Ook waren we druk met de schoonmaak en de indeling. Maar we zijn met heel veel zin begin deze week open gegaan.’
De cosmetische verbouwing is met name merkbaar in het licht van het pand. ‘Dit was een vrij diep en donker pand waar je aan de voorzijde de achterzijde niet kon zien. Dat hebben we opgelost met lichte kleuren en een slim lichtplan. Donker kan gezellig zijn, maar ik wil dat gasten kunnen zien met wie ze eten en wat ze eten en niet alleen de menukaart kunnen lezen met de zaklantaarn van hun mobiele telefoon.’
Personeelstekort
Ook in Den Haag is de schaarste aan personeel merkbaar. ‘We moeten roeien met de riemen die we hebben’, stelt Van Ede. ‘Voorlopig nemen we maximaal zo’n 70 couverts aan, anders trekt onze bezetting van 7 man in de bediening en 3 in de keuken het niet.’ Hij start met een beperkte kaart van 3 voor, 2 tussen, 3 hoofdgerechten en 3 desserts. ‘Daarnaast hebben we wat snacks; van een charcuterie van mooie Italiaanse worsten tot olijven. Het restaurant is op maandag gesloten en heeft alleen op zondag geen diner en is voor de rest de dagen voor zowel diner als lunch geopend.
Naar Den Haag
Voor Van Ede is het zijn eerste zaak in Den Haag. ‘Naast mijn tijd in de UK heb ik altijd gewerkt in Amsterdam. Sinds een jaar of drie woon in nu in Den Haag en vind de stad steeds leuker worden. Vergeleken met Amsterdam kook je in Den Haag veel meer voor locals.'
'Natuurlijk heeft deze stad ook best wat expats, maar niet de gekte en de toeristen van Amsterdam, waar je zeker in het centrum straks weer alleen voor toeristen aan het koken bent. Het gaat daar steeds meer op een openlucht museum lijken.’
Van Ede richt zich bij Cucina Soho in eerste instantie op de locals; Hagenezen en de in Den Haag wonende expats. ‘Als grapje naar de stijl van onze keuken is onze menukaart natuurlijk ook in het Italiaans.’
