‘Ik ben altijd wat terughoudend. Zeker nu er allemaal gasten komen om te zien of ik die zeventien punten wel waard ben. Ik ben niet zo publiciteitsgeil. Laat mij maar gewoon lekker koken’, aldus Wollerich daags na de Nacht van GaultMillau.

Zelf heeft Wollerich door alle drukte nog geen tijd gehad om de beschrijving in de gids te lezen. ‘De gids circuleert nu onder mijn personeel. Mijn vrouw heeft gisteravond in de auto een stukje voorgelezen. Ik voelde me gevleid bij het horen van de woorden dat ik een kok van uitstervend ras ben. Ik ben van de ouwe stempel en daar houdt de rapporteurs blijkbaar van’.

Al met al heeft Wollerich één krachtterm voor zijn prestatie in GaultMillau. ‘Grandioos. Dit is erkenning voor mijn zaak.’