‘Het was echt een achtbaan’, blikt Wenneker, werkzaam bij Espresso Service West, terug. ‘Het doel was de finale, dat is gehaald. Het maakte me toen echt niet meer uit of ik 2e, 4e of 6e zou worden. Winnen is echt een andere league, dat was niet haalbaar. Maar ik ben echt heel blij met onze 6e plek.’
Lex Wenneker deed na het prolongeren van zijn titel op het DBC in maart voor het tweede opeenvolgende jaar mee aan het WBC (World Barista Championship). Vorig jaar eindigde hij in de eerste ronde op de 15e plek, de eerste 12 gaan naar de halve finale.
Lekkende groep
Dit jaar ging hij van de 61 deelnemers - allemaal nationaal kampioen in hun land - als 12e nèt naar de halve finale. ‘We hadden last met een lekkende groep in de eerste ronde. Daardoor was de koffie niet top. In de halve finale hadden we dat niet en scoorden we meteen een stuk hoger.’
Wenneker werd in die halve finale 5e en mocht dus naar de finale. ‘Daar lieten we dus gewoon landen als Australië, UK en Hongkong achter ons. Landen waar wij enorm naar opkijken. Echt supervet.’
Teamprestatie
In die finale had Team Nederland - Wenneker benadrukt dat het en teamprestatie is - alleen geen verse koffie meer over. ‘We hadden teveel koffie gebruikt in de halve finale, daar wilden we de beste prestatie neerzetten.’
Hij wist dus dat de score op smaak niet optimaal zou zijn. ‘Als je onze run vergelijkt met de winnaar, zie je niet meteen waarom hij gewonnen heeft en wij niet. Dat moet dus in de smaak van de koffie zitten. Ik heb een zakje van hem gekregen, dus ik ga straks cuppen.’
Koffie en wijn
Zelf hanteerde Wenneker hetzelfde concept als op het DBC in Amsterdam: hij maakte een vergelijking tussen koffie en wijn. ‘Als je wijn bestelt, zeg je ook niet: ‘doe mij een Franse wijn’. Je kiest op herkomstgebied en op druivenras. Ik vind dat we daar met koffie ook veel meer naartoe moeten.’
Om dat te benadrukken koos hij in de wedstrijd voor drie variëteiten van één plantage, Granja la Esperanza in het gebied Valle de Cauca. Hij gebruikte de sudan rume, geisha en pacamara.
‘Ze groeiden op dezelfde hoogte in hetzelfde klimaat, zijn hetzelfde behandeld en op hetzelfde moment geoogst’, zei hij eerder over zijn concept. ‘Ik wilde benadrukken hoeveel verschil de variëteit heeft voor de uiteindelijke smaak. Die zijn echt gigantisch, dat kan ook een leek goed onderscheiden.’
Het WBC werd voor de 17e keer georganiseerd, aan de wedstrijd deden dit jaar 61 barista's mee. De beste prestatie van Nederland was een 3e plek van Liesbeth Sleijster in 2008. Daarna is nooit meer een Nederlander in de finale gekomen.
